Olifantenweeshuis

Olifanten worden in hun natuurlijke omgeving opgevangen in het uiterst populaire Pinnawela Elehant Orphanage(dat merk je aan de entreeprijs).
Na een vreemd ontbijt (sandwich met patat, zeer misselijkmakend) lopen we eerst het museumpje binnen. Hier laten ze zien hoe je van olifantenpoep papier maakt. Wegens de regen gaat het badderen van de olifanten in de plaatselijke rivier niet door, maar er is genoeg te zien. Jonge olifantjes krijgen de fles, baby-olifantjes onderzoeken onze handen met hun zachte slurven, grote tantes kun je aanraken en fruit voeren. We zien hoe ze gewassen worden. We hangen heerlijk de tourist uit.
We zijn blij te kunnen vertrekken uit het hotel. Als we op de fiets zitten, stopt de regen en wordt het erg warm en benauwd (32 graden). Door de vreselijke regen is de brug die we moeten hebben overstroomd en vernield. Een plaatselijke motorrijder brengt ons met een omweg naar de A6 die we moeten volgen voor onze volgende bestemming. Hij wil niets voor zijn vriendendienst hebben.
Eenmaal in Kurunegalle zitten de aanbevolen guesthouses vol. We komen terecht in een kamer met drie straaltjes warm water en een vreemd ruikend bed, maar spotgoedkoop. Rozemarijn vangt vijf oorwurmen met twee glazen en we hebben een lekkende airco.
We bezoeken de Boeddha op de berg. Het beeld is 38 meter hoog en zeer indrukwekkend. Met de tuktuk gaan we de berg op. Dat is als Joris en de Draak van de Efteling, maar dan zonder veiligheidsriemen. Je hebt bovenaan wel een geweldig uitzicht.
Het avondeten hebben we bij de Diya Dahara Restaurant, een zeer goed restaurant. Omdat twee andere Nederlanders ijs bestellen, durven wij dat ook aan. Overheerlijk! We reserveren meteen voor het ontbijt de volgende morgen.